Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
marbhthine
marbhthóir
marbhthoirneach
marbhuain
marbhuan
marbhuisce
marc
marcach
marcachán
marcachas
marcaigh
marcáil
marcaíocht
marcálaí
marcán
marcanna
marcas
marcasacht
marc-chlaíomh
marclach
marcmheáchan
marcra
marcraithneach
marcach, m. (gs. & npl. -aigh, gpl. ~). 1. Horseman, rider; jockey. ~ cinnireachta, postillion. ~ toinne, surf-rider. 2. Cavalryman; (pl) cavalry. Marcaigh agus coisithe, horse and foot. Oifigeach ~, cavalry officer. S.a. piostal. Patról ~, mounted patrol. 3. Hist: Cavalier. 4. Nau: Rider. 5. Agr: Corn sprout.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
~ marcaigh, riding-coat.
~ marcach, troop of horsemen.
Marcach an ghearráin bháin, mythical horseman.
~adh an marcach, the rider was thrown.
~ marcaigh, horse-pistol.
Treascraíodh an marcach dá each, the rider was thrown heavily from his horse.
