Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
meitiléin
meitiligh
meitimír
meititéis
meoir
méóis
méóiseach
meon
meonaigh
meonaíocht
meonúil
mí
mí-
miach
miadh
mí-ádh
miadhach
miadhaigh
mí-ádhmhar
mí-ádhsach
mí-ádhúil
mí-aigeanta
miailge
meon1, m. (gs. -oin, pl. ~ta). 1. Mind, disposition; character, temperament. ~ séimh, socair, tintrí, mild, even, fiery, temper. ~ aigeanta, ealaíonta, lively, artistic, temperament. Lig sé a mheon linn, he revealed his mind to us. ~ na haoise, the spirit of the age. 2 = mian1. 3 = méin1 1.
meon2 = meán1.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
