Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
ráigí
raigín
ráigíocht
rail
ráil
railí
raille
ráille
railleach
railleog
raillimín
raillíocht
railliúnach
railse
railsí
raimbleáil
raiméis
raiméiseach
raiméisí
raimh
raimhre
raimleáil
raimleálaí
ráille, m. (gs. ~, pl. -llí). Rail; railing. ~ cosanta, guard-rail. ~ tile, poop-rail. ~ tuáillí, towel-rail. Ráillí altóra, altar-rails. ~ staighre, handrail of stairs, (pl.) banisters. ~ a chur ar rud, to rail sth. Cuireadh an traein de na ráillí, the train was derailed.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
~ den ráille, den gheata, inside the railing, the gate.
~ ráille, chair.
~ thú féin isteach ar an ráille, lean your weight against the rail.
~ ráille, rail-chair.
Chuaigh mé d’~ thar an ráille, I heaved myself over the rail.
