Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
rachlas
rachmall
rachmallach
rachmas
rachmasach
rachmasaí
racht
rachta
rachtach
rachtaíl
rachtán
rachtánach
rachtanna
rachtmas
rachtúil
racsam
racún
rad
rada(i)-
radacach
radacachas
radacarbón
radacarpach
Seans gur foirm é rachta de:
racht »
rachta1, m. (gs. ~, pl. ~í). 1. Rafter. 2. Beam, beam-like object. ~ de mhaide, stout heavy stick. Bhí ~ de mhuineál air, he had a powerful neck. ~ mór cloiche, huge shaft of rock. ~ fir, big strong man.
rachta2 = rafta1.
rachta3 : racht1.
