Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
ruspa
rúspa
rúspáil
ruta
rúta
rútáil
ruth
ruthag
ruthagach
ruthaill
S
sa
-sa
sá
sabaitéir
sabaitéireacht
sabh
sábh
sábhach
sábhadóir
sábhadóireacht
sabhaí
sábháil
ruthag1, m. (gs. & npl. -aig, gpl. ~).1. Run, sprint; rush, dash; run up to a jump. ~ a thabhairt, to make a run, a dash. Tóg ~, take a run (before you jump). Léim ruthaig, running jump. Thug sé ~ fúm, he made a dash at me. S.a. snaidhm11. 2. Run (in folktale). Ruthaig chainte, bursts of talk. 3. Ball: Trajectory. Cuar ruthaig, trajectory curve. 4. Substance, means. Thar mo ~, beyond my means. Prátaí gan ~, small potatoes.
ruthag2, m = friofac.
