Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
scoiléacs
scóiléadaí
scoilt
scoiltbhrúchtadh
scoilteach
scoilteacha
scoilteacht
scoilteadh
scoilteán
scoilteanna
scoilteoir
scoiltghineach
scoiltghiniúint
scoiltghleann
scoiltí
scoiltire
scóip
scóipiúil
scóipiúlacht
scoir
scóiria
scoirneach
scoirnín
Seans gur foirm é scoilteadh de:
scoilt »
scoilteadh, m. (gs. scoilte). 1. vn. of scoilt2. 2. Fission, scission. Med:~ ribe, splitting of hair-ends.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Tá ~ an chupáin scoilte, the rim of the cup is cracked.
1. ~ scoilte, parting (in hair).
~ scoilte a chur i do chuid gruaige, to part one’s hair.
~ scoilte, cloven hoof.
Rud a scoilteadh le ~, to split sth. with a wedge.
Adhmad, carraig, a ~eadh, to split wood, a rock.
An t-adamh a ~eadh, to split the atom.
Prátaí a ~eadh, to cut potatoes into sets.
Tá mo cheann á ~eadh, my head is splitting.
Gruaig a ~eadh, to part hair.
Ag ~eadh bréag, spouting lies.
Scaireanna a ~eadh, to split shares.
An mámh a ~eadh, to split the trumps (by holding one or more in reserve).
Páirtí, cumann, a ~eadh, to split a party, an association.
Scoilteadh ~, thermal fracture.
