Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
táibhleach
táibhléad
taibhléadan
taibhleoir
taibhreamh
taibhrigh
taibhriúil
taibhse
taibhseach
taibhseacht
taibhseamh
taibhseoir
taibhseoireacht
taibhsigh
taibhsíocht
taibhsiúil
taibhsiúlacht
táibléad
taice
taicéiméadar
taicéiméadracht
taichim
taicseolaíocht
taibhse, f. (gs. ~, pl. -sí). 1. Ghost. (a) Apparition, spectre. ~ an chnádáin, the bogey man. ~ thorainn, poltergeist. (b) Emaciated person. Níl ann ach ~, he is worn to a shadow. 2. Manifestation; appearance, look. Is mó a thairbhe ná a thaibhse, it is better than it looks. 3. (a) Display, ostentation. ~ gan cur leis, empty show. (b) Pretension, pride. Ag imeacht as a chuid éadaigh le ~, puffing himself up with pride. 4 = aibhse. (Var. of 1: m)
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Cheiliúir an taibhse, the ghost vanished.
Cuireadh an taibhse faoi chónaí, the ghost was laid.
Ba chosúil le taibhse é, he had the appearance of a ghost.
Taibhse a dhíbirt, to lay a ghost.
Taibhse a dhúiseacht, to raise a ghost.
In ~ taibhse, in the manner of a ghost.
~ an taibhse, the ghost appeared.
Thaispeáin an taibhse é féin ar aghaidh an toir, the ghost appeared in front of the bush.
