Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
treiseoir
treisigh
treisiúil
treisleán
treiteall
tréith
tréithchineál
tréithe
tréitheach
tréitheachas
tréitheadóir
tréithlag
tréithleachas
tréithre
tréithrigh
tréithríocht
tréithriú
treitill
tréleictreach
treo
treo-aimsí
treo-aimsitheach
treo-aimsiú
Seans gur foirm é tréithe de:
tréith »
tréithe1. 1. f. (gs. ~). Weakness, feebleness. 2. gsf. & comp. of tréith2. (Var. of 1: ~acht f)
tréithe2 : tréith1.
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Tréithe ~a, strongly-marked characteristics.
Tréithe ~, sound qualities.
Gan ~ tréithe, not lacking in talent.
~e pearsanta, personal traits, personality.
~e dúchais, natural qualities.
Tá ~e fónta ann, he has good qualities.
~e suntasacha na tíre, the distinctive features of the country.
Síleann sé féin go bhfuil ~e déanta aige, he himself thinks he has done wonders.
Nach ann atá na ~e! Isn’t he the trickster!
Chaith sé uaidh na ~e, he stopped play-acting.
