Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
cíoná
ciondáil
ciondargairdín
cionn
cionsiocair
ciontach
ciontaí
ciontóir
ciontú
cíor
cíoradh
ciorcad
ciorcal
ciorclach
ciorclán
ciorclú
cíorláil
ciorrú
cíos
cíoscheannach
ciotach
ciotaí
ciontaigh could be a grammatical form of:
ciontach »
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
ábhar milleáin, cúis (tú féin is ciontaí leis)
milleánú (ag ciontú a chomharsan); a fháil ciontach (ciontaíodh sa choir é); sárú dlí nó rialach
duine nach bhfuil saor, atá ina sclábhaí; duine atá daortha nó ciontaithe
daor a dhéanamh de dhuine; ciontú, a fháil daor, i gcoir sa chúirt
duine atá daortha nó ciontaithe
