Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
clabaire
clábar
clabhar
clabhstra
clabhsúr
clabhta
clabhtáil
cladach
cladhaire
cladóir
clagairt
clagarnach
claí
claibín
claidhreacht
claimhteoir
claíomh
cláiríneach
clairnéid
cláirseach
clais
claisceadal
clamh
cladach fir1 bruach farraige nó locha; cósta; cúil, carn (cladach éisc, adhmaid)
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
duine a chónaíonn nó a oibríonn cois cladaigh
carraig nó smut de charraig; seoid (cloch uasal); aon rud cosúil le cloch (cloch phluma, cloch shilín; cloch dhuáin); aonad meáchain = 14 pt. nó 6.35 kg.; cladach (iascach cois cloiche); carraig san fharraige; magairle
áit chlochach, carraig; cladach
éan cladaigh a bhfuil gob fada caol air agus cosa fada, cuirliún
fás cladaigh, agus dath crón air, a itear
cladach cloch
síneadh (ag feithiú ó thuaidh, síos chun an chladaigh)
loch farraige cois cladaigh
dronn; claon; fás cladaigh a itear
bruach farraige, cladach (trá ghainimh, ghrin); an cladach nuair is ísle a bhíonn an taoide (tá sé ina thrá)
