Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
collaí
colm
colmán
colmóir
colpa
colpach
colscaradh
colún
colúr
com
comadóir
comáil
comair
comaoin
Comaoineach
comard
comhábhar
comhad
comhaimseartha
comhair
comh-airde
comhaireamh
colúin could be a grammatical form of:
colún »
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
trácht, an pháirt de chos nó de bhróg a chuirtear ar an talamh; greim coise ar an talamh (bonn a ghabháil); an pháirt is íochtaraí de rud (bonn colúin, bonn triantáin); fáinne rubair thart ar roth; rian, lorg (ainmhí)
iomlán substainteach duine nó ainmhí, marbh nó beo (idir anam agus chorp); duine marbh (corp os cionn cláir, teach an choirp); creatlach (léim sé as a chorp); cabhail, colainn (corp gan cheann); stoc (corp crainn, corp colúin); iomlán (is é corp na fírinne é; le corp nirt)
