Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
dúlsáith
dúluachair
dúluí
dumhach
dúmhál
dumpáil
dún
dúnadh
dúnáras
dúnbhású
dundarlán
dúnfort
dungaraí
dúnghaois
dúnmharú
dúnorgain
dunsa
dúntóir
dúr
dúradán
dúramán
dúranta
dúrchroí
dúnadh could be a grammatical form of:
dún »
dúnadh fir comhla, geata, clúid etc. a tharraingt ar rud, iamh; tarraingt le chéile, fáscadh (casóg a dhúnadh); clabhsúr, bailchríoch (dúnadh dáin); líonadh (poll a dhúnadh; dhún an ceo isteach orainn)
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
píosa iarainn nó adhmaid le doras nó geata a choinneáil dúnta
ar bheagán radhairc; gan aon radharc, dall; dúnta (doras, cosán, caoch)
radharc na súl a bhaint de dhuine; dalladh (chaoch an solas é); dúnadh, tachtadh (chaoch an píopa)
cuar cruinn ceart agus é dúnta, agus gach pointe den chuar comhfhad ón lár; fáinne
dúnta go docht; sábháilte; buan, seasmhach
dúnadh go docht; neartú; cinntiú
lámh agus í dúnta go dlúth (agus na méara fillte sa dearna); buille de dhorn; lán doirn; miosúr sé horlaí nó mar sin; lámh nó cos uirlise (dorn claímh)
dúnadh (doras, leabhar, a dhruidim); teannadh (druid isteach leis an tine; druid aníos anseo; druid amach uaim)
dúnta; rúnmhar, sicréideach; iomlán (bliain druidte); lomlán
duine nó rud a dhéanann dúnadh
imeacht ó áit nó ó rud; ligean do rud fanacht, nó é a chur, mar a bhfuil sé (doras a fhágáil dúnta; fuílleach a fhágáil); titim siar, teip (fágadh sa rás é); cur nó gan a chur san áireamh (fágann sin gur fíor é); laige, locht (tá fágáil éigin ann); geasa (d'fhág sé na fágálacha sin orainn)
snag, slogadh tobann anála sa scornach a dtagann tritheamh tobann scairte leis agus dúnadh bharr an phíobáin
a bhfuil fáscadh déanta air, brúite nó cúngaithe ar a chéile; dúnta go docht; (le duine) fuinte, dingthe; néata, gléasta go gleoite
dúnadh (d'iaigh sé an doras); fraitheacha (níl greim faoi iamh an tí)
dúnta; lán, sách (tá a ghoile iata); crua sa bholg
bearna, scoilt, poll; rud atá dúnta a fhuascailt (doras, bosca, leabhar, do bhéal, a oscailt)
torann tobann trom (mar a dhéanfadh doras ag dúnadh)
dúnadh céarach nó luaidhe a chuirtear ar cháipéis mar chruthú gur fíorcháipéis í agus nach brionnaithe atá sí, nó ar rud ar bith ionas nach féidir é a oscailt gan an dúnadh a bhriseadh; marc, iarsma (d'fhág an aicíd a séala air)
fáisceán fada dúnta d'éadaí, do mhálaí etc., ina dtéann dhá shraith fiacla i ngreim ina chéile nuair a tharraingítear sleamhnán eatarthu
