Install the app »
Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
duille
duilleog
duillín
duilliúr
duillsilteach
dúilmhear
duine
duineata
duiniúil
duirc
dúire
duirling
dúiseacht
dul
dúlaíoch
dúlaíocht
dúlamán
dúléim
dúlíonach
dúlionn
dúlra
dúlsáith
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
mír ghairmeach leis an tuiseal gairmeach (A Sheáin, a Mhaighréad, a dhuine chóir, a fheara breátha, a dhaoine uaisle)
an chuid de phlanda nó de chrann atá faoi thalamh agus a shúnn bia as an gcré, rúta; bun, foinse (duine uasal ó fhréamh)
duine nó áit íseal (íseal is uasal; ar na hísle)
talamh agus teach duine uasail
uaisle, daoine móra
aon rud a fhásann as an talamh a bhfuil cos, fréamh agus duilleoga air; duine breá, duine uasal
mac rí nó banríona; duine uasal (prionsa fir, mná)
duine uasal a fhriotháladh ar a uachtarán mar fhear cogaidh; píosa i gcluiche fichille agus ceann capaill air de ghnáth; fear maoine
daoine uaisle; mianach an duine uasail, galántacht
céimiúil, gradamach; faoi thréithe an duine uasail, galánta; luachmhar (cloch uasal; éadaí uaisle); (le teideal) (Seán Uasal a Murchú)
