Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
easnamhach
easóg
easonóir
easpa
easpach
easpag
easpórtáil
eastát
easumhal
easurraim
eatal
eatramh
eatramhach
eibhear
eibleacht
éiclips
éide
éideannas
éidearfa
éideimhin
eidhneán
éidreoir
éifeacht
eastát fir1 maoin talún; maoin iomlán duine; grúpa tithe a thógfaí in éineacht faoi scéim údaráis áitiúil, etc.
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
ceart nó buannacht shinsearach; ceart oidhreachta; eastát sinsearach (seilbh a fháil ar do dhúchas); d'áit nó do thír féin (filleadh ar do dhúchas); muintearas, cóngas (ní dár ndúchas iad); oidhreacht, luí nó claonadh nádúrtha (tá an t-éitheach sa dúchas aige); staid nádúrtha nó fiáin, fiántas (madra dúchais); a tháinig ó shinsear (ceart dúchais, teanga dhúchais)
áit nó tír dhúchais; talamh, eastát; réigiún, taobh tíre, ceantar; mórán (an dúiche daoine, airgid etc.)
talamh, críoch, eastát; páirc, feirm, tailte; ceathrú, roinnt
úinéireacht, buannacht (níl pingin ar, i, mo sheilbh); lonnú, áitiú (cé atá i seilbh na feirme anois); sealúchas, maoin, eastát (sealbha saolta)
bainisteoir ar theaghlach, ar eastát nó ar mhaoin duine eile; maor soláthairtí nó bia ar bord loinge
