Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
scaoileadh
scaoilte
scaoilteacht
scaoilteog
scaoll
scaoth
scaothaire
scaradh
scaraoid
scarbháil
scard
scarlóideach
scartaire
scata
scáta
scáth
scáthán
scáthlán
scáthshúilí
scáthú
sceabha
sceach
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
scaradh nó deighilt; aithint ó chéile; uimhir a thógáil ó uimhir eile leis an difear eatarthu a fháil, cuir i gcás 3 óna 4, sin 1
briathar aitheantais nó aicmithe (is é féin atá ann; ní hé Brian é; dá mba mise thú; ní hionann iad; ní gorm atá sé; an cnoc is airde is é is fuaire; ní liomsa é; is amárach a thiocfaidh sé; ní go réidh a scar sé leis; ó d'imigh tú is ea a tharlaigh sé; ní den dream sin mé; an gloine é? is ea)
míreanna scartha de chlárphictiúr atá le cur le chéile arís chun an pictiúr iomlán a léiriú
cur ó chéile, imeacht ó chéile, deighilt, dealú (lánúin a scaradh; do chosa a scaradh); leathadh (féar, móin, a scaradh); éirí as nó teacht as (scaradh leis an ól; is maith a scar tú leis)
scaoileadh (capall a scor); scaradh, briseadh (scor ciorcaid); deireadh a chur le (scor cruinnithe); sos ó obair; deireadh (buille scoir)
