Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
séarachas
searbh
searbhán
searbhas
searbhónta
searbhú
searc
seargadh
searmanas
searrach
searradh
searróg
seas
seasamh
seasc
seasca
seascachán
seascadú
seascair
seascann
seasmain
seasmhach
seasta
seargadh could be a grammatical form of:
searg »
seargadh fir feo, dreo; crapadh, meathlú ► seargthach aid1
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
lasadh, téamh; seargadh; a dhéanamh breoite nó tinn
seanbhean ghránna; aon rud atá seargtha
lúbtha; achrannach, lán castaí (ceist chasta); seargtha (críon casta)
craptha; seargtha, feoite
crapadh; seargadh
éirí nó a dhéanamh níos lú, giortú (muinchillí a chrapadh, do chosa a chrapadh; chrap sé sa níochán); seargadh (craptha le haois, le fuacht)
sean; seargtha, feoite
aosú; feo, seargadh
tar éis a dhó, loiscthe; seargtha, críon (seanduine dóite); dian, géar (is dóite an scéal é); tuirseach, bailithe (bheith dóite de rud)
lobhadh, seargadh
tar éis feo, lofa, seargtha
feoite, seanchaite, dearóil, seargtha
feochadán bog; gas caol seargtha
feo, seargadh
caol, tanaí; bocht, suarach, seargtha, (séasúr seang)
duine croite seargtha
seargadh, dreo; dúchan
scóladh, seargadh (spalladh gréine); triomach, tart; racht (bhí spalladh náire orm)
