Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
straidhpeach
straidhpeáil
straigléir
straille
straiméad
strainc
stráinín
strainséir
straip
stráisiún
straitéis
strambán
strampáil
stranfhiacail
strangláil
straois
strapa
strapaire
strataisféar
streachaille
streachailt
streachlán
strainséir fir3 duine éigin anaithnid; duine as áit nó as tír iasachta, nó a mhothaíonn é féin amhlaidh ► strainséartha aid3 ► strainséarthacht bain3
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
strainséartha, aisteach; ar leith
strainséartha, gan aithne air
strainséartha, iasachtach (tíortha coimhthíocha); corr, aisteach (tá blas coimhthíoch air); cúthail, náireach (bheith coimhthíoch le duine); (le haimsir) mínádúrtha
aduain; strainséartha, corr
strainséartha, coimhthíoch
ón taobh amuigh, strainséartha, iasachta
iasachta, coimhthíoch, strainséartha
strainséartha, neamhghnách, aisteach
tamall úsáide a fhaigheann duine ar rud (go háirithe airgead ar ús); an rud féin (an iasacht a thabhairt ar ais); coigríoch (tír iasachta); strainséartha (duine, teanga, iasachta)
a bhainfeadh preab asat toisc é a theacht gan choinne, a chuirfeadh iontas ort; strainséartha (tá an obair iontach aige go fóill); maith, breá, nótáilte (d'éirigh go hiontach leis); an- (tá sé iontach te)
