Install the app »
Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
straein
straeire
straeireacht
straeshruth
straeúil
straibhéis
straibhéiseach
stráice
stráiciúil
straidhn
straidhneáil
straidhniúil
straidhp
straidhpeach
straidhpeáil
straiféad
straigléir
straille
stráille
strailleán
strailleog
straiméad
straimp
stráice, m. (gs. ~, pl. -cí). 1. Strip. ~ éadaigh, strip of cloth; swathing, bandage. ~ talún, coirce, strip of land, of oats. ~ tuí, strip of thatching. ~ aráin, hunk of bread. ~ de bhóthar, stretch of road. Tá mo chasóg ina stráicí, my jacket is torn to ribbons. ~ fir, tall thin man. 2. Nau: Strake. ~ ceangail, cosanta, binding-, rubbing-, strake. 3. Flamboyance, conceit. (Var: stráic m)
