Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
hedgehog
hedge-hopping
hedgerow
hedge-sparrow
hedging
hedonism
hedonist
heed
heedful
heedless
heedlessness
hee-haw
heel
heeled
heel-tap
hefty
hegemony
heifer
heigh
height
heighten
heinous
heinousness
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
heed »
heed1, s. Aird f, aire f. To give, pay, heed to sth., to s.o., aird a thabhairt ar rud, ar dhuine. Take heed! tabhair do d'aire! bí ar d'fhaichill!, fainic! Take no heed of it, ná tabhair aird air; ná buair do cheann leis. He pays no heed to me, ní thugann sé toradh ar bith orm. Take heed to do it, tabhair do d'aire go ndéanfaidh tú é.
heed2, v.tr. Tugaim aird ar.
