Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
shale
shale-oil
shall
shalloon
shallot
shallow
shallowness
sham
shamble
shambles
shame
shame-faced
shamefacedness
shameful
shamefulness
shameless
shamelessness
shammer
shammy
shampoo
shamrock
shandy
shanghai
Tá iontráil i bhFoclóir Nua Béarla–Gaeilge i dtaobh
sham »
sham1, I a. (Seoid, tinneas) bréige. A sham colonel, coirnéal m maide. Mil: Sham fight, cath m bréige. II s. 1 Cur m i gcéill. That's all sham, níl ansin ach cur i gcéill. His love was a mere sham, ní raibh ina ghrá ach feall ar iontaoibh. 2 (Of pers.) He is a sham, cur i gcéill ar fad é.
sham2, v.tr. Ligim rud orm, cuirim (rud) i gcéill. He shammed sickness, lig sé air gur tinn a bhí sé, lig sé tinneas air féin. He is only shamming, níl sé ach ag ligean air. He shammed dead, lig sé bás bréige air féin, lig sé air bheith marbh.
