Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
adanóidí
adh-
ádh
adhaint
adhairt
adhall
adhaltranas
adharc
adharcáil
adharcán
adhartán
adhascaid
adhastar
adhlacadh
adhmad
adhmaint
adhmhaidin
adhmhilleadh
adhmholadh
adhnua
adhradh
ádhúil
admháil
adharc bain2 ceann den dá rud chrua cosúil le cnámh a fhásann ar cheann ainmhithe áirithe (ar nós eallach, fianna etc.); cuach óil; gob (diallaite, ancaire, etc.); gléas ceoil gaoithe (a bhíodh déanta as adharc uair amháin, ach gur gléas miotail atá inniu ann); gléas rabhaidh (i bhfeithicil) ► adharcach aid1
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
péacadh nó polladh le hadharca
ainmhí sna scéalta cosúil le capall agus adharc dhíreach ar a éadan
adharc fia; spíce géar, píce, beangán
adharc, troimpéad; glór mar a dhéanann adharc nó troimpéad
ainmhí mór cosúil le bó; adharc lena séideadh, troimpéad beag
stumpán adhairce; bindealán cinn; bindealán méire
adharc (corn óil); cupa ornáideach a úsáidtear mar dhuais
ainmhí a bhfuil cosa fada agus adharca móra craobhacha air (ar an gceann fireann de ghnáth)
gan ghruaig (fear maol); gan fás (paiste maol); gan chumhdach, gan chosaint (cuireata maol); gan adharca (bó mhaol); bearrtha (imill mhaola); gan díon (teach maol); gan faobhar (scian mhaol); leacaithe (áirse mhaol); íseal (torann maol); gan géire intinne (is maol atá do cheann ort); déanach (maol sa lá); (mar fhocal treisithe) (bhí sé maol tarnocht)
cur péac amach; sá le hadharca etc.; caitheamh sáiteán le
gabhar nó fia fireann; rop adharc; buille ar shliotar; taom tinnis nach bhfuil míniú air (buaileadh poc air)
croí adhairce; duine nó rud ceannchrom
ainmhí mór fiáin a bhfuil craiceann tiubh air agus adharc nó dhá adharc ar a shrón
