Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
bratlong
bratóg
breá
breab
breabhsaire
breabhsánta
breac
breacadh
breacaire
breacaireacht
breacán
breacaois
breaceolas
breacfhostaíocht
breac-Ghaeilge
Breac-Ghaeltacht
breachnú
breachtradh
breaclá
breaclach
breacóg
breacoilte
breacshláinte
Seans gur foirm é breacadh de:
breac »
breacadh fir spotaí a chur nó a theacht i rud; gealadh (breacadh an lae); marcáil le litreacha, scríobh (páipéar a bhreacadh le scríbhinn); greanadh (tuama a bhreacadh)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
breacadh le dathanna éagsúla
ciorcal nó aon ní i bhfoirm ciorcail, fonsa óir etc., a chaitear ar an méar; dual (gruaige); bogha gealaí, gréine (comhartha drochaimsire, más fíor); breacadh (fáinne an lae); suaitheantas i bhfoirm fáinne a chaitheann Gaeilgeoirí
ciorclú; breacadh (lae)
éirí geal nó a dhéanamh geal; breacadh (an lae)
breacadh an lae (fan go láfaidh sé)
breacadh an lae
