Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
camras
camruathar
cána
canablach
canach
cánachas
canad
canadh
canáil
cánáil
canáraí
canbhás
cancar
candam
cangarú
canna
cannú
cánóg
canóin
canónach
canónú
canrán
canta
Seans gur foirm é canadh de:
can »
canadh fir amhrán a rá; labhairt (fear nár chan bréag)
TORTHAÍ GAOLMHARA
SAN FHOCLÓIR BEAG
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
focail agus ceol le chéile agus iad le canadh
canadh, gabháil cheoil (cantain na n-éan)
canadh; olagón
rud a thochras thart ar rud eile (rópa a chasadh); lúbadh (do mhurnán a chasadh); dul thart nó cur thart (roth a chasadh); filleadh ar ais (casadh abhaile); seinm, canadh (amhrán, port, a chasadh); bualadh le (castar na daoine ar a chéile); cur i leith (ní á chasadh leat é); lúb, cor (bóthar lán de chastaí); rince (rud a chur ar casadh)
canadh; aon chóiriú fuaimeanna a bhfuil binneas ann; amhrán, dán; brí, fuinneamh (tá sé lán de cheol)
buille (go háirithe buille boise); canta (aráin etc.)
canadh nó labhairt i nglór caol ard
duine nó ainmhí teann téagartha; canta, gamba
ceol cumtha nó cóirithe do bheirt le seinm nó le canadh
gnúsacht, cnáimhseáil; crónán, canadh go híseal
canta, daba (gamba aráin, ime)
focail a rá (ná labhair air); cumarsáid a dhéanamh, (ní labhraíonn siad le chéile); caint (labhraítear Gaeilge anseo); canadh (mar a labhraíonn an chuach)
canadh salm; cabaireacht, cadráil, síorchaint
(le ceol) córas siollaí le canadh le nótaí an scála
