Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
cealgaire
ceallach
ceallalóid
ceallalós
cealú
ceamach
ceamara
ceanastar
ceangailte
ceangal
ceangaltán
ceann
céanna
ceannach
ceannadhairt
ceannaghaidh
ceannaí
ceannainne
ceannairc
ceannaire
ceannaitheoir
ceannann
Seans gur foirm é ceana de:
cion »
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
is mó is díol grá nó ceana
iníon athar agus máthar duine; (le bean, mar ainm ceana) cara
éirí fuar nó a dhéanamh fuar; faoiseamh (ó phian etc.); dul in éag (lig don scéal fuarú; fuarú ceana); caitheamh (ag fuarú na haimsire)
cion nó searc mhór (idir fear agus bean, nó idir dhaoine); léiriú ceana (níor ghráigh mé riamh é); an té a ghráitear (a ghrá mo chroí); déirc, gar (le grá dia orm a rinne sé é)
is díol grá nó ceana, dil, geanúil, muirneach
(le hainmhithe) ag taispeáint ceana agus áthais le croitheadh eireabaill, cromadh síos, lí lámh, etc.; (le daoine) bladar is milseacht ag lorg fabhair le ró-umhlaíocht; (le huisce) líreac, cuimilt in aghaidh cósta nó carraige
leanbh ceana; éan nó ainmhí a choinnítear le cion timpeall an tí
bail an ruda atá te, teocht (teas na gréine, na tine); brothall (teas an tsamhraidh); díograis, paisean (teas crábhaidh, ceana, grá)
úll beag; leanbh ceana
