Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
coiscriú
coisctheach
coisí
coisíocht
cóisir
cóisireacht
coisreacan
coiste
cóiste
coisteoir
cóisteoir
coite
coiteann
coitianta
cóitín
coitinne
col
colainn
coláiste
coláisteánach
colann
colbha
colg
coiste fir4 giúiré (coiste cróinéara, coiste cúirte); meitheal a thoghtar chun déileáil le gnó áirithe (coiste stiúrtha) ► coiste cróinéara coiste a oibríonn le cróinéir chun bás tobann nó tubaisteach a fhiosrú
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
coiste comhairleoirí a riarann cathair nó baile mór
coiste feidhmiúcháin
duine atá i gceannas cruinnithe nó atá ina phríomhfheidhmeannach ar bhord nó ar choiste
cumann nó coiste agus é mar chúram orthu rud éigin a fhiosrú; údarás a bhronntar ar oifigeach airm
ball de choiste nó de ghiúiré
coiste a thugann breithiúnas ar chás i gcúirt dlí
ball d'eaglais Phrotastúnach a rialaítear ag coiste ministrí seachas ag easpaig, etc.
bád nó feithicil a choinneáil ar a cúrsa le stiúir nó le roth; treorú, smachtú (capall a stiúradh); rith (gnó, scrúdú a stiúradh; coiste stiúrtha)
bualadh fút ar shuíochán nó ar an talamh; bheith i seisiún (suí ar choiste; tá an chúirt ina suí); socrú síos (suí ar thalamh duine); éirí (an bhfuil sé ina shuí fós?); fanacht suas (suí le duine tinn); ligean ar cíos (talamh a shuí le duine); suíomh, socrú, bunú (shuigh sé campa ann; shuigh sé cíos orthu); áitiú (shuigh sé go daingean orm é); áit, loc (faire, suí seilge; suí rí); cathaoir, oifig (suí easpaig, an Suí Naofa)
