Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
coisreacan
coiste
cóiste
coisteoir
cóisteoir
coite
coiteann
coitianta
cóitín
coitinne
col
colainn
coláiste
coláisteánach
colann
colbha
colg
colgach
colgsheasamh
coll
collach
collaí
colm
coitianta aid3 comónta, ginearálta (focal coitianta é sin; ní thagann sé chomh coitianta anois) ► coitiantacht bain3
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
ainm tráchtála coitianta ar chógas a mhaolaíonn pian
gnách, coitianta
feithid bheag choitianta a eitlíonn
cineál feamainne ata an-choitianta
breac farraige a itear go coitianta
dúchasach in Éirinn; comónta, coitianta
coitianta, comónta (ár mbeatha ghnách; mar is gnách leis)
rud coitianta, nós coitianta (de ghnáth, as an ngnáth)
coitianta, comónta, de réir gnáith (gnáthchaint, gnáthdhuine, gnáthmhuintir, gnáthrud)
coitianta, comónta, gnáth-
gnách, coitianta (go hiondúil; is iondúil go mbíonn)
seanrá, leagan cainte, rá coitianta (tá sé sin ina nath againn); sonrú (ná cuir aon nath ann); dua, trioblóid (ní haon nath aige é)
gan a bheith iontach nó spreagúil; gnách, coitianta
gnách, coitianta
oscailte don phobal nó a bhaineann leis an bpobal i gcoitinne; gan a bheith príobháideach; i mbéal an phobail; coitianta, ginearálta
iasc beag as an Atlantach Thuaidh a itear coitianta
