Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
dearcasach
deardan
dearfa
dearg
dearg-
deargadh
deargán
dearmad
dearmadach
dearna
dearnáil
dearóil
dearscnaitheach
deartháir
dearthóir
deas
deasagán
deasbhord
deasc
deasca
deascabháil
deascán
deaschaint
dearmad fir1 rud éigin cearr nó mícheart, botún; rud nár cuimhníodh air nó a fágadh ar lár nó gan déanamh; faillí a dhéanamh i rud
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
ar dhéanamh ciorcail nó liathróide, rabhnáilte; bailithe le chéile (cruinn sa halla); díreach ceart, gan aon dearmad (eolas cruinn, aimsiú cruinn); ceart sa cheann (níl sé róchruinn ann féin); sprionlaithe, gortach (cruinn faoi bhia)
tugtha do dhearmaid a dhéanamh nó do rudaí a dhearmad
dearmad, díth cuimhne
iargúlta; ligthe i ndearmad
dearmad, díchuimhne
botún, dearmad; mearbhall; tuathal
a dtig leis earráid nó dearmad a dhéanamh
mothú go bhfuil do cheann ag teacht thart is thart; speabhraídí (tá mearbhall dí air); buairt aigne (cad tá ag déanamh mearbhaill duit?); botún, dearmad (mura bhfuil mearbhall orm)
mearbhall, dearmad (seachmall a chur ar dhuine); seachrán (dul ar seachmall ó rud); iomrall (seachmall radhairc)
fán, strae (chuaigh sé ar seachrán); mearbhall, dearmad (seachrán creidimh); díth céille
botún, dearmad
an treo i gcoinne na gréine nó an chloig, an treo neamhcheart (casadh ar tuathal; tá gach rud ar tuathal; an taobh tuathail); botún, dearmad (níor theip an tuathal riamh air)
leagan, barrthuisle; dearmad, botún
