Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
deannach
deannachtach
déanta
déantóir
déantús
déantúsaíocht
déantúsán
deara
dearadh
dearbh
dearbh-
dearbháil
dearbhán
dearbhú
dearc
dearcach
dearcadh
dearcán
deárcas
dearcasach
deardan
dearfa
dearg
Seans gur foirm é deara de:
dear »
deara ainmfh (in abairtí) ► tabhairt faoi deara feiceáil; mothú (thug sé faoi deara go raibh sé ann) ► cur faoi deara cur ar dhuine (rud a dhéanamh) ► faoi deara is cúis le (ní mise faoi deara é ach Seán)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
ceann de chúig éirim an choirp chun rudaí a bhrath nó a thabhairt faoi deara - amharc, éisteacht, blas, boladh agus mothú
maith ag tabhairt faoi deara
faire, tabhairt faoi deara; brath (ag fairís ar dhul ann)
tabhairt faoi deara, tógáil ruda isteach leis na súile (ní fhaca sé mé ach chonaic mé é); aithint, meas (fan anois go bhfeicfidh mé); labhairt le (caithfidh mé tú a fheiceáil); cuardach (tháinig sé do m'fheiceáil); dealramh (do)(chonacthas dom nach raibh)
míniú, mionléiriú; aird, tabhairt faoi deara (sonrú a chur i rud; shonrófá i gcruinniú é)
tabhairt faoi deara, aimsiú
