Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
déantúsán
deara
dearadh
dearbh
dearbh-
dearbháil
dearbhán
dearbhú
dearc
dearcach
dearcadh
dearcán
deárcas
dearcasach
deardan
dearfa
dearg
dearg-
deargadh
deargán
dearmad
dearmadach
dearna
Seans gur foirm é dearbhú de:
dearbhaigh »
dearbhú fir rá foirmiúil; deimhniú, cruthú; gealltanas; tabhairt fianaise; móidiú
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
(le breitheamh nó cúirt) cinneadh cúise; dearbhú, fógairt
dearbhú, cinnteacht (deimhin a dhéanamh de rud)
cinntiú, dearbhú (dheimhnigh sé an scéal dom; cóip dheimhnithe); teastas
dearbhú
glaoch amach go hard agus go soiléir (rud a fhógairt ón altóir); dearbhú go poiblí (cogadh a fhógairt); poibliú (earraí a fhógairt); ordú, bagairt (duine a fhógairt as an teach); rabhadh (is maith an aire an fhógairt)
dearbhú, móidiú
ráfla, caint nó scéal gan dearbhú
ráiteas, dearbhú (maíomh gaoil le duine); déanamh gaisce (ná bí ag maíomh asat féin); tnúth (ruda do dhuine) (ná maígh a shaol air)
rith nó smachtú (tír a rialú); a choinneáil rialta nó faoi smacht; dearbhú, fógairt (a rialú go bhfuil rud as ordú); líniú (páipéar a rialú)
