Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
drumadóir
druncaeir
dtí
dú-
dua
duáilce
duáilceach
duainéis
duairc
duais
duaiseoir
duaisiúil
duaithníocht
dual
dualach
dualgas
duamhar
duan
duán
duánaí
duanaire
duarcán
Seans gur foirm é duáin de:
duán »
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
aon rud atá lúbtha ar dhéanamh an duáin; crúb, lapa, lámh
áis chodlata (tocht, éadach leapa agus piliúr, de ghnáth); pluais ainmhí (leaba dhearg); beart (loinge); iomaire (leaba phrátaí); áit, ionad (i leaba ruda); láthair (leaba ancaire, leaba chloiche, leaba an duáin)
leacht a scagann na duáin agus a sceitheann as an lamhnán; déanamh múin nó fuail
ball den chorp a dhéanann obair speisialta, mar an croí, na scamhóga, na duáin etc.
