Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
duaisiúil
duaithníocht
dual
dualach
dualgas
duamhar
duan
duán
duánaí
duanaire
duarcán
duartan
duasmánta
dúbailt
dúbailte
dubh
dubhach
dubhaois
dúbheart
dubhéitheach
dubhfhocal
dúbla
dúbláil
duán1 fir1 píosa miotail nó ábhair eile agus lúb ar cheann amháin de chun breith ar iasc le dorú
duán2 fir1 ceann de dhá fhaireog ar dhá thaobh an droma
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
carraig nó smut de charraig; seoid (cloch uasal); aon rud cosúil le cloch (cloch phluma, cloch shilín; cloch dhuáin); aonad meáchain = 14 pt. nó 6.35 kg.; cladach (iascach cois cloiche); carraig san fharraige; magairle
aon rud atá lúbtha ar dhéanamh an duáin; crúb, lapa, lámh
duine a iascann le duán
achrann, greim (chuaigh duán i bhfostú ann); gabháil, breith ar, greamú (fostaigh sa lúb é); duine a thógáil nó a choinneáil i seirbhís; rud a thógáil ar cíos (carr a fhostú)
sleá bheag; ceann de na hingne géara ar chrúb éin nó ainmhí; líne sholais (gá gréine); líne ó lár ciorcail go dtí an imlíne; duán báid
áis chodlata (tocht, éadach leapa agus piliúr, de ghnáth); pluais ainmhí (leaba dhearg); beart (loinge); iomaire (leaba phrátaí); áit, ionad (i leaba ruda); láthair (leaba ancaire, leaba chloiche, leaba an duáin)
leacht a scagann na duáin agus a sceitheann as an lamhnán; déanamh múin nó fuail
ball den chorp a dhéanann obair speisialta, mar an croí, na scamhóga, na duáin etc.
dorú fada leis an iliomad duán a chuirtear thar oíche
