Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
duáilceach
duainéis
duairc
duais
duaiseoir
duaisiúil
duaithníocht
dual
dualach
dualgas
duamhar
duan
duán
duánaí
duanaire
duarcán
duartan
duasmánta
dúbailt
dúbailte
dubh
dubhach
dubhaois
dual1 fir1 loca nó triopall gruaige, olla etc.; corda, corna
dual2 fir1 stang; snaidhm nó fadharcán (in adhmad)
dual3 aid nádúrtha, dúchasach (ba dhual athar dó a bheith deas); oiriúnach (an áit is dual duit); i ndán nó beartaithe (do dhuine) (is dual dúinn uile an bás)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
siúnta idir dhá chuid de rud (ar nós glúin, rúitín, ailt na méire, etc.); dual (in adhmad); airteagal (i gconradh); aiste scríbhneoireachta; an agus na sa Ghaeilge
dual (gruaige)
corna beag; dual nó bachall ghruaige
dual in adhmad; fadharcán
géag crainn; brainse d'eagraíocht (craobh de Chonradh na Gaeilge); bua (an chraobh a bheith leat; craobh na hÉireann); dual gruaige; fraoch fada láidir
ribe (dlaoi ghruaige, féir); triopall, dos, slám; dual (de rópa)
dual (in adhmad), cnapán (ar chrann, ar chorp etc.)
ciorcal nó aon ní i bhfoirm ciorcail, fonsa óir etc., a chaitear ar an méar; dual (gruaige); bogha gealaí, gréine (comhartha drochaimsire, más fíor); breacadh (fáinne an lae); suaitheantas i bhfoirm fáinne a chaitheann Gaeilgeoirí
dual nó triopall gruaige
glasra a bhfuil cosa fada ramhra air (a choinnítear ó sholas na gréine chun go mbeidís geal in ionad a bheith glas mar is dual dóibh)
dhá cheann téide a shnaidhmeadh leis na duail a chur trí agus thar a chéile; dhá phíosa adhmaid a ghreamú le chéile le rádalú a dhéanamh ar a dhá gceann
duail a chur in adhmad; pionnaí a chur síos; (le gunna) lódáil; líonadh (le bia)
dlaoi nó dual gruaige; strapa (trilseán oinniún)
