Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
stálú
stampa
stán
stánadh
stánáil
standal
stang
stangadh
stangaire
stánú
staonadh
staonaire
stápla
staraí
stáraí
staróg
starr
starragán
starraic
starrán
starrfhiacail
stát
státaire
stangadh1 fir duail a chur in adhmad; pionnaí a chur síos; (le gunna) lódáil; líonadh (le bia)
stangadh2 fir lúbadh, straidhneáil (ná stang thú féin; bíomaí ag stangadh); lagú (táim stangtha ag an bhfuacht); croitheadh, stad (baineadh stangadh asam); stalc (stangadh gaoithe, triomaigh; tá an t-arán ina stangadh)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
(le hadhmad) stangtha, fadharcánach
scalladh; ciapadh, cúradh (tá mo chroí scólta acu); (le hadhmad) lúbadh, stangadh, scoilteadh le teas etc.
greim tobann béil, mant (thug sé snap ar, bhain sé snap as, an úll); gabháil, ceapadh (tá snap maith aige); seal gearr (snap codlata); freanga, stangadh (bhain mé snap as mo dhroim); sclamh (thug sé snap orm)
stopadh (capall a stad); scor (stad an comhrá; stad an croí ionam); seasamh, stop (tá an trácht ina stad); áit stoptha (stad bus, traenach); snag, bac cainte (tá stad ann); croitheadh, stangadh (baineadh stad asam); staonadh (caint gan stad); cur fút (an teach ar stad sé ann)
stangadh triomaigh; iatacht goile
