Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
gealbhan
gealgháireach
geall
gealladh
geallbhróicéir
geallghlacadóir
geallmhar
gealltanas
gealltóir
geallúnach
gealt
gealtach
gealtán
gealtlann
geamaí
geamaireacht
geamhar
geamhchaoch
geamhoíche
geamhrú
gean
geanas
Seans gur foirm é geallta de:
geall »
·
gealladh »
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
geallta i gcleamhnas
d'fhocal a thabhairt (gheall mé dó go rachainn ann); deimhniú, móidiú (déanfar é, geallaim duit; tá an bheirt acu geallta); cur in áirithe mar chinniúint, ordú (an rud a gheall Dia dúinn); fonn, fuadar (tá gealladh maith faoi)
duine a ghlacann geallta ar rásaí capall nó ar chomórtais eile mar shlí bheatha
duine a choinnítear i mbraighdeanas go dtí go gcomhlíontar geallta áirithe
beirt atá pósta nó geallta
lua déanta air; geallta le pósadh
