Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
goraille
gorlann
gorm
Gormach
gormú
gort
gorta
gortach
gortú
gorún
gósta
gotha
grá
grabáil
grabaire
grabhar
grabhróg
grách
grád
gradam
gradamach
grádú
graeipe
gortach aid1 ocrach; a mhúsclaíonn ocras (sliabh gortach); gann, sprionlaithe ► gortachán fir1
TORTHAÍ GAOLMHARA
SAN FHOCLÓIR BEAG
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
truamhéalach; suarach, gortach; anásta, gan lúth
ar nós cloiche nó iarainn, gan a bheith bog; deacair, doiligh (ceist chrua); dian (rás crua); dlúth (snaidhm chrua); láidir (buille crua); anacair, anróiteach (saol crua, aimsir chrua); dúr (croí crua); cruinn, gortach (crua faoi airgead); doscúch, righin (gasúr caol crua)
gan trua gan taise; gortach
ar dhéanamh ciorcail nó liathróide, rabhnáilte; bailithe le chéile (cruinn sa halla); díreach ceart, gan aon dearmad (eolas cruinn, aimsiú cruinn); ceart sa cheann (níl sé róchruinn ann féin); sprionlaithe, gortach (cruinn faoi bhia)
gan dóthain de ann, gan a bheith flúirseach; gairid (gann i mbia); gortach, sprionlaithe (ná bí chomh gann sin leis)
doicheallach, gortach
cruinn, gortach; suarach, gránna (beart sprionlaithe)
