Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
iomrascáil
íon
íona
ionaclú
ionad
ionadach
ionadaí
ionadh
ionadú
ionadúil
ionann
ionannas
ionar
ionas
ionathar
ioncam
ioncás
ionchas
ionchoiriú
ionchollú
ionchúiseamh
iondúil
Seans gur foirm é ionadaigh de:
ionadach »
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
taidhleoir den chéim is airde a chuirtear go tír iasachta mar ionadaí dá thír féin
glaoch ar ais (ar ionadaí etc.); cealú (dlí)
cur in áit; cur in ionad ruda nó duine; ceapadh mar ionadaí
ionadaí taidhleoireachta an Phápa
teachtaire; ionadaí (teachta dála)
toghadh le vótáil ar ionadaithe poiblí chun suí i bparlaimint, ar chomhairle chontae etc.
duine a thoghtar mar ionadaí nó chun gníomhú thar ceann daoine eile
