Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
riabhach
riabhóg
riach
riachtanach
riachtanas
riadaire
riail
rialachán
rialaitheoir
rialta
rialtas
rialtóir
rialú
riamh
rian
rianaí
rianán
rianta
rianú
riar
riarachán
riaráiste
Seans gur foirm é rialach de:
riail »
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
míriail, easpa rialach nó smachta; easpa rialaithe i dtír
milleánú (ag ciontú a chomharsan); a fháil ciontach (ciontaíodh sa choir é); sárú dlí nó rialach
gortú, goin (lot droma); díobháil (lot tíre, barr); sárú, briseadh (lot rialach)
de réir rialach nó nóis imeachta
faoi riail (ord, bean, rialta); mar nós nó mar ghnás (déanaim go rialta é sin); (le gramadach) a théann de réir rialach
briseadh (dlí rialach etc.); éigniú (tearmann, bean, a shárú); bréagnú (argóint a shárú); buachan ar, teacht thar (duine a shárú i rás; níl a shárú le fáil; tá an leathchéad sáraithe aige); teacht roimh, ceapadh, teanntú (sáraigh na ba sin dom); crá, ciapadh (madra ag sárú caorach); tuirsiú (sáraithe ag an obair)
