Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
seafta
seagal
seaicéad
seaimpéin
seaimpín
seal
seál
séala
sealad
sealadach
sealaíocht
sealán
sealbhach
sealbhaíocht
sealbhán
sealbhóir
sealbhú
sealgach
sealgaire
seallóid
séalú
sealúchas
seam
séala fir4 dúnadh céarach nó luaidhe a chuirtear ar cháipéis mar chruthú gur fíorcháipéis í agus nach brionnaithe atá sí, nó ar rud ar bith ionas nach féidir é a oscailt gan an dúnadh a bhriseadh; marc, iarsma (d'fhág an aicíd a séala air) ► ar shéala ar tí, ar intinn (bhí sé ar shéala imeacht)
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
fógra faoi shéala ón bPápa
spota nó stríoc; comhartha, séala; aonad áirimh fiúntais i scrúdú (150 marc sa Ghaeilge); sprioc, targaid
a bhaineann le post údaráis (séala, fógra, oifigiúil)
séala a chur ar rud
séala oifigiúil tíre a chuirtear ar phas duine ag tabhairt cead taistil dó sa tír sin
