Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
scanraithe
scanróir
scanrú
scanrúil
scaob
scaobadh
scaoileadh
scaoilte
scaoilteacht
scaoilteog
scaoll
scaoth
scaothaire
scaradh
scaraoid
scarbháil
scard
scarlóideach
scartaire
scata
scáta
scáth
scáthán
Seans gur foirm é scaoilte de:
scaoil »
·
scaoileadh »
scaoilte aid3 scaoileadh déanta air; singil (pósta nó scaoilte); ligthe lúfar (géaga scaoilte); bogtha, ar bogadh ► scaoilteach aid1
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
scaoilte; (le héadaí, etc.) tumtha in uisce roimh a níochán
clóca scaoilte gan muinchillí; clúdach d'uige thiubh éadaigh (brat urláir, brat staighre); clúdach ar bith (brat sneachta, brat allais)
ball éadaigh scaoilte gan muinchillí, agus é níos faide ná cába
clóca nó gúna scaoilte; fillteog éadaigh do chorp bunóice
bileog nó leabhrán fillte; cás fillte do pháipéar scaoilte
culaith mná; róba fada scaoilte mar a chaitear i gcúirteanna nó i gcoláistí ollscoile
snáth le greamanna scaoilte a chur in éadach
ball éadaigh faoi mhuinchillí a chaitheann fir faoina gcóta; ball cosúil le léine scaoilte a chaitheann sagart ag léamh Aifrinn
scaoilte; ar bogadh, gan fáscadh ceart
gúna scuabach fada nó fallaing fhada scaoilte
bail an ruda atá scaoilte; buinneach
ball éadaigh a chaitheann mná go scaoilte thart ar a gceann nó ar a nguaillí
géag crainn ar sileadh; aon rud atá ar sileadh nó scaoilte
cineál de ghúna scaoilte a chaitheadh na Rómhánaigh fadó
