Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
spréire
spréite
spreota
spreotáil
sprid
spridiúil
sprinlín
sprioc
spriocadh
sprioclá
spriocúil
spriolladh
sprionga
spriongmheá
sprionlaithe
spríos
spriúchadh
sprochaille
sprot
spruadar
spruán
sprúille
sprúisiúil
sprioc bain2 marc le haimsiú nó le sroicheadh; marc teorann; comhartha talún; pointe, spota, áit choinne; pointe ama (rud a íoc ar an sprioc); cuspóir, ceann cúrsa (ceann sprice a bhaint amach)
TORTHAÍ GAOLMHARA
SAN FHOCLÓIR BEAG
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
ainm a thabhairt ar; duine a mholadh (do phost, etc.); (lá, áit, etc.) a spriocadh
caitheamh liathróide os cionn láimhe nó á rolladh ar an talamh chun na sprice
cluiche, coimhlint; cluiche iomána; cúl scórála (báire a chur); an spás idir na cuaillí a bhíonn mar sprioc i gcluichí áirithe (cé a bhí sa bháire acu?)
sprioc; cleas, dallamullóg
leacóg chloiche a chaitear ar sprioc (ag imirt caidhtí); stiall mhaith ramhar (caidhte aráin)
aidhm, sprioc
dul sa tóir ar ainmhithe chun breith orthu (mar spórt nó mar sprioc chreiche); an tóir féin (lá fiaigh, capall fiaigh); géim, creach
spota nó stríoc; comhartha, séala; aonad áirimh fiúntais i scrúdú (150 marc sa Ghaeilge); sprioc, targaid
marcáil, rianadh (talamh a spriocadh amach); socrú, ceapadh (ar an lá a bhí sprioctha)
marc, pointe nó sprioc le haimsiú ag lucht lámhaigh, saighdeoireachta etc.
