Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
tobhach
tóch
tochailt
tóchar
tochardadh
tochas
tochras
tocht
tochta
tochtaíl
tochtmhar
todhchaí
todóg
tofa
toga
tógáil
tógálach
tógálaí
togha
toghadh
toghairm
toghchán
toghlach
Seans gur foirm é tocht de:
ocht »
tocht1 fir3 cineál de mhála líonta le ruainneach, cadás, clúmh etc., mar chuid de leaba, agus spriongaí istigh ann nó faoi de ghnáth
tocht2 fir3 bac (in oibreacha an choirp); bac mothúcháin, breith suas (bhí tocht ar a chroí, ina ghlór)
TORTHAÍ GAOLMHARA
SAN FHOCLÓIR BEAG
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
bíoma; an bíoma i meá; tochta, seas
och, tocht ochláin sa ghuth le strus nó tuirse nó pian
áis chodlata (tocht, éadach leapa agus piliúr, de ghnáth); pluais ainmhí (leaba dhearg); beart (loinge); iomaire (leaba phrátaí); áit, ionad (i leaba ruda); láthair (leaba ancaire, leaba chloiche, leaba an duáin)
mothú; tocht, corraí
taom láidir, tocht, corraí (racht goil, áthais, feirge)
suíochán nó tochta báid
cnead; tocht ochláin sa ghuth; fail; sámhnas (snag i gcomhrá)
gol agus tocht ann
maoithneach, lán de thocht
