Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
tobainne
tobairín
tobán
tobann
tobar
tobhach
tóch
tochailt
tóchar
tochardadh
tochas
tochras
tocht
tochta
tochtaíl
tochtmhar
todhchaí
todóg
tofa
toga
tógáil
tógálach
tógálaí
Seans gur foirm é tochailt de:
tochail »
tochailt bain2 réabadh, rómhar, tóch (poll a thochailt; muca ag tochailt) ► tochaltach aid1 ► tochaltóir fir3
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
rud a thochailt as an talamh nó a ghearradh nó a tharraingt den áit a bhfásann sé (clocha, féar, bláthanna a bhaint); rud a scaoileadh as a ionad nó as a ghreim (fuil, glas, a bhaint; duine a bhaint dá chosa); buachan
fanacht mar a bhfuil, socrú síos (cá bhfuil tú ag baint fút?); ciúnú, ceansú (thug mé iarraidh baint faoi); tochailt faoi (tá an abhainn ag baint faoin mbruach)
aon rud sa talamh is féidir a thochailt agus a úsáid (mar shampla, ór, iarann, gual, clocha lómhara)
meascán d'olaí mianracha a fhaightear faoi thalamh trí thoibreacha ola a thochailt
briseadh nó stróiceadh le fórsa; pléascadh; tochailt; scoilteadh
tochailt, cuardach, póirseáil
ransú, tochailt, réabadh
cineál de shluasaid dhomhain chun tochailte; lán scaoibe nó sluaiste
rómhar, tochailt, tóch (taighde sa ghaineamh, sa talamh); cuardach nó iniúchadh cúramach ag cur eolais ar fhíricí nua (ag déanamh taighde ar an seansaol)
