Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
bréagnaitheoir
bréagnú
bréagriocht
bréagtha
breáichte
breall
bréall
breallach
breallaire
breallaireacht
breallán
breallánta
breallántacht
breallmhéarach
breallóg
breallógacht
breallúil
brealsún
brealsúnacht
bréan
bréanadas
bréanchlúmh
bréanla
breallach1, m. (gs. & npl. -aigh, gpl. ~). 1. Moll: Gaper, clam. 2. (pl.) Rags. (Var: breallacán m)
breallach2, a1. 1. Protuberant. 2. Blubber-lipped. 3. Ragged, tattered. 4. Blundering, foolish. Rud a dhéanamh go ~, to do sth. in a blundering, slovenly, way. Is ~ an mhaise duit é, you make yourself look very foolish. Tá an scéal go ~ aige, he is in a nice fix, has made a right mess of things.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
