Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
feighil
féighiúil
feighle
feighlí
feighlíoch
feighlíocht
feighlíonn
feil
féil
feilbhín
feilbín
feilc
feile
féile
féileacán
féileacánach
féileadh
feileastram
feileon
feileonach
feileonacht
féilí
féilim
feil, v.i. (vn. ~iúint). (With do) 1. Suit; fit, become. ~eann an chulaith dó, the suit fits him, looks well on him. D’fheil an obair dom, the work suited me. B’fhearr a d’fheilfeadh sé duit, it would suit, become, you better. ~eann sé don ócáid, it is suitable for the occasion. Ní fheileann an bia dó, the food doesn’t agree with him. Má fheileann sé duit ~eadh, if the cap fits, wear it. 2. Oblige. ~iúint do dhuine, to oblige s.o.
