Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
sríobún
sríoc
sriogán
srioncán
srócán
srófach
sroich
sroicheadh
sroigheadán
sroigheall
sroighill
sróine
sróinín
sróinínteacht
srois
sroisiúint
sroite
sról
sróladhmad
srólda
srólfach
srólmhín
srológ
Seans gur foirm é sroicheadh de:
sroich »
sroicheadh, m. (gs. -chte). 1. vn. of sroich. 2. Reach, attainment. ~ aoise, cuspóra, attainment of age, of purpose. Rud a bhfuil ~ air, what is within reach, attainable. Is mór an gar nach bhfuil ~ ag na páistí air, it is just as well that the children can’t reach it. (Var: sroicheachtáil f, sroichint f, sroichiúintf)
