Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
tuireann
tuirigéis
tuirimh
túirín
túiríneach
tuirinne
tuirireacht
tuirling
tuirlingt
tuirmiric
tuirne
tuirneadh
tuirneáil
tuirnéis
tuirnicéad
tuirpintín
tuirreadh
tuirse
tuirseach
tuirsigh
tuirsiúil
tuirsiúlacht
tuirtheacht
tuirling1, v.i. (pres. ~íonn, vn. ~t, pp. ~the).Descend, alight. ~t ón spéir, to come down from the sky. ~t de chapall, to dismount from a horse. Thuirling siad den chóiste, they alighted from the coach. Sular thuirling an t-eitleán, before the aeroplane landed. Ag ~t ar chrann, lighting on a tree. Thuirling an seabhac orthu, the hawk swooped down on them. Thuirling an Spiorad Naomh ar na haspail, the Holy Spirit descended upon the apostles. ~! Come down! (Var:tuirlic, tuirlig)
tuirling2 = duirling.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
