Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
feánna
feannadh
feannóg
feanntach
fear-
féar
fear
féarach
fearachas
fearacht
fearadh
féaráilte
fearaíocht
fearán
féaránach
fearann
fearannas
fearas
fearastúil
fearb
fearchat
fearg
fear fir1 duine fireann fásta; rud i bhfoirm fir (fear bréige, fear sneachta); fear céile (í féin agus a fear) ► fear an bhainne an fear a théann thart leis an mbainne ► fear an phoist an fear a théann thart leis na litreacha ► fear bréige figiúr i gcruth fir a chuirtear ina sheasamh i ngort chun éanlaith a choinneáil ó bharra ► fear céile an fear atá pósta ag bean ► fear dóiteáin fear múchta dóiteáin ► fear siúil fear a bhíonn ag imeacht roimhe ó áit go háit ► fear sneachta cruth fir déanta as sneachta ► fear teanga fear a aistríonn os ard ar mhaithe le daoine nach dtuigeann an teanga i gceist ► fear tí ceann teaghlaigh; ceann searmanais
DEFINITIONS AND PHRASES
IN AN FOCLÓIR BEAG
faoin aer (amuigh sa pháirc); gan a bheith istigh nó sa bhaile (tá fear an tí amuigh); i bhfad uait (amuigh ag bun na spéire); is faide amach (an balla amuigh); as áit, as alt (tá mo ghualainn amuigh); tagtha amach (tá na bláthanna amuigh); sa domhan (an rud is measa amuigh); gan íoc, le híoc fós (tá fiacha amuigh agam air); críochnaithe (tá an cluiche amuigh); gan oibriú (tá an talamh amuigh bán)
uimhir nó suim iomlán (líon tí, líon fear); lán (líon suíochán an halla)
eallach; maoin, saibhreas; aon mhaoin a thugann bean léi go dtí a fear ar iad a phósadh
ceann teaghlaigh; fear nó bean tí; óstach
