Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
gabh faoi
gabh i
gabh le
gabh ó
gabh thar
gabh trí
gabh um
gabha
gabhad
gabhadán
gábhadh
gabhag
gabhaid
gabháil
gabhailfhionn
gabhailín
gabhain
gabhainnigh
gabhair
gabhairéis
gabhairín
gabhal
gabhál
Seans gur foirm é gabha de:
gabh »
gabha, m. (gs. ~, pl. gaibhne). 1. Smith. ~ dubh, blacksmith. ~ geal, silversmith; whitesmith. ~ buí, ~ óir, goldsmith. ~ iarainn, iron forger (in foundry). ~ copair, coppersmith. ~ stáin, tinsmith. ~ gunna, gunsmith. S.a. naprún. 2. Orn: ~ dubh, ~ uisce, dipper, water ouzel.
TORTHAÍ GAOLMHARA
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
ABAIRTÍ
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Boilg gabha, smith’s bellows.
~ gabha, cold set.
~ iarainn, ~ gabha, iron gate.
~ gabha, smith’s helper.
~ an ghabha, the smith’s work.
~ gabha, tuft of hair on fetlock.
2. ~ (gabha, ceárta), charcoal.
Gabha ~ ifrinn, the fearful smith of Hades.
~ an ghabha, ace of hearts.
~ gabha, master smith.
~ ghabha, ~ ghréasaí, ~ cham, smith’s, shoemaker’s, paring-, knife.
~ gabha, blacksmith’s tongs.
I d~ gabha, caught in a vice.
