Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
aithis
aithne
aithnid
aithnidiúil
aithreachas
aithrí
aithríoch
aithris
aithriúil
áitithe
áititheach
áititheoir
áitiú
áitiúil
áitreabh
áitreabhach
áitritheoir
áitriú
áivé
ál
ala
alabhog
alabhreac
aithris bain2 insint arís mar a tharla (eachtra a aithris); a rá de ghlanmheabhair (dán a aithris); déanamh mar a dhéanann duine eile (dá ndéanfá aithris ar d'athair); labhairt, siúl, etc. cosúil le duine eile le greann (maith ag aithris) ► aithriseach aid1 ► aithriseoir fir3 ► aithriseoireacht bain3
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
aithris chruinn ar rud éigin a dúirt nó a scríobh duine
aithris ar shíniú duine eile le haghaidh calaoise; airgead bréige a dhéanamh
aithris ar nósanna nó ar dhearcadh na nGall, go háirithe ar na Sasanaigh
insint déanta air, aithriste
atá ann dáiríre; nach samhlaithe atá agus nach aithris é
éan dea-dhathach gleoite ó na tíortha teo. Coinnítear mar pheataí iad agus tig leo aithris a dhéanamh ar chaint an duine
rud éigin a deirtear, abairt, focal (níor creideadh mo ráite); rud a chur i bhfocail, labhairt (abair é seo dom; ní dúirt sé dada); aithris (abair do phaidreacha); insint (déarfaidh mé le d'athair thú; abair scéal); ordú (abair leis teacht); cur síos (sin mar atá ráite sa leabhar seo)
comhairthe; aithriste
áireamh; comhaireamh; aithris, reic (dán a ríomh)
aithris mhagúil
leanúint; aithris; ord leanúna
