Suiteáil an aip »
Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
bréine
breis
breischáin
breischéim
breisiú
breith
breitheamh
breithiúnas
breithniú
bréithre
bréitse
breo
breochloch
breoite
breoiteachán
breoiteacht
breosla
brí
briathar
briathrach
briathraíocht
bríbhéir
bríce
breithiúnas fir1 cinneadh cúise i gcúirt; tuairim mheáite as fianaise
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
lá an bhreithiúnais
breithiúnas (breith a thabhairt ar chúis; Lá na Breithe)
ar claon i dtuairimí nó i mbreithiúnas
ceart, cothrom (breithiúnas cóir; ba chóir duit é a rá leis); díreach, ionraic, macánta (a dhuine chóir, a bhean chóir)
ordú bunaithe ar bhreithiúnas cúirte
coiste a thugann breithiúnas ar chás i gcúirt dlí
barúil mheáite, breithiúnas (do mheas a thabhairt ar rud); cion, urraim (níl meas agam air, mise le meas); luacháil (earraí a mheas); ceapadh (mheas mé go dtiocfá); mórchúis, mustar
rud deas a rá nó a deirtear faoi dhuine nó faoi rud (mol an óige, bhí moladh mór acu air); móradh (ag moladh Dé, moladh le Dia); comhairliú (mhol mé dó é a dhéanamh); cur chun tosaigh le haghaidh díospóireachta (rún a mholadh); breithiúnas (fágaim faoi do mholadh féin é); caint nó salm molta (moladh mairbh); aontú (ní raibh sé ach ag moladh leat)
breithiúnas pionósach ag cúirt nó ag breitheamh
breithiúnas a leagtar ar dhuine mar gheall ar olc nó ar choir éigin (pionós báis); crá croí (is mór an pionós é)
